Διάβασα στην σημερινή Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία μια είδηση που με σόκαρε. Για κάποιον Ολλανδό που δικάζεται, λέει, επί ρατσισμώ, διότι διακίνησε στο διαδίκτυο μια ταινία εναντίον του Ισλάμ. Και ξεσηκώθηκαν όλοι οι εν Ολλανδία Μουσουλμάνοι με διαδηλώσεις και δηλώσεις και βρέθηκαν Χριστιανοί ή έστω τύποις Χριστιανοί, να τους υποστηρίξουν! Και ο εκεί γραμματέας των χριστιανοδημοκρατικών ζήτησε να λογοκριθεί η ταινία για λόγους εθνικού συμφέροντος (όπως γινόταν στην Ελλάδα επί χούντας ας πούμε). Όλα αυτά μου θύμισαν και την πρόσφατη καταδίκη του Πλεύρη για το εναντίον των Εβραίων βιβλίο του καθώς και τις δικαστικές περιπέτειες της μακαρίτισσας της Φαλάτσι για αντισουμουσουλμανισμό στην ουσία.
Αυτά γίνονται στην Ευρώπη που όμως επιτρέπει σε αυστριακό σκιτσογράφο να γελοιοποιεί τον Ιησού Χριστό και καταγγέλλει ως σκοταδιστές αυτούς που καταφέρονται εναντίον του, που αναθεματίζει ως οπισθοδρομικούς αυτούς που διαμαρτυρήθηκαν και τελικά πέτυχαν την απόσυρση από μια «καλλιτεχνική» έκθεση ενός πίνακα ο οποίος παρίστανε ένα πέος εκβεβλημένο και εστυκός να εκσπερματώνει επί του Σταυρού και που έχει σε πολλές χώρες της ποινικοποιήσει την άρνηση του εβραϊκού ολοκαυτώματος λες και η ιστορική επιστημονική έρευνα διεξάγεται από τα δικαστήρια.
Όλο αυτό το κόμπλεξ της Ευρώπης, που νιώθει ένοχη για το ελληνορωμαϊκό και χριστιανικό της παρελθόν από κάποια ανεξήγητη διαστροφή, και που συνοψίζει την πολιτιστική της πολιτική σε μια διαρκή συγγνώμη έναντι όλων των υπολοίπων πολιτισμών, νομίζω ότι θα οδηγήσει τελικά στην καταστροφή της. Αυτό δηλαδή που ανέκοψαν ο Λέων Γ΄ Ίσαυρος και ο Κάρολος Μαρτέλος αμυνόμενοι από την ισλαμική επεκτατικότητα των Αράβων και αργότερα οι Αυστριακοί από την αντίστοιχη των Τούρκων, για να μπορεί σήμερα στα χριστιανικά κράτη της Ευρώπης να προσφεύγει στην δικαισύνη ο κάθε μουσουλμάνος ζητώντας άρση της εναντίον του θρησκεύματός του προσβολης ή ακόμη και προστασία δικαιωμάτων που στην πατρίδα του ή την χώρα καταγωγής του ούτε καν θα ήξερε ότι υπάρχουν, θα το πετύχει το Ισλάμ χωρίς να χύσει ούτε στάλα αίμα. Και τότε να δούμε τι δικαιώματα θα απολαμβάνουν οι Ευρωπαίοι. Εκτός κι αν ξυπνήσουν εγκαίρως.
3 σχόλια:
Τα έχει πει όλα ο Χάντινγτον...Στον οποίο προσέτρεξα προ αρκετών ετών, όταν εν μέση οδώ στον Πειραιά αντίκρυσα αλλόθρησκους να κοπανιούνται με αλυσίδες και να περιφέρονται ματωμένοι δίπλα μου.
Ας μιλήσουμε για μουσουλμάνους...
Σήμερα υπάρχουν ανά τον κόσμο περίπου 1,5 δις μουσουλμάνοι. Από αυτούς 1 δις είναι στην Ασία, 400 εκατομμύρια στην Αφρική, 44 εκατομμύρια στην Ευρώπη και 6 εκατομμύρια στις ΗΠΑ. Δηλαδή, 1 στους 5 κατοίκους του πλανήτη είναι μουσουλμάνος, για κάθε ινδουιστή υπάρχουν δυο μουσουλμάνοι, για κάθε βουδιστή υπάρχουν δυο μουσουλμάνοι και για κάθε ιουδαίο υπάρχουν (αναλογούν) 100 μουσουλμάνοι. Γιατί όμως οι μουσουλμάνοι είναι τόσο υπανάπτυκτοι;
Ιδού! Η Οργάνωση της Ισλαμικής Συνδιάσκεψης (OIC) έχει 57 κράτη μέλη και όλα μαζί τα κράτη έχουν περίπου 500 πανεπιστήμια. Αναλογεί ένα πανεπιστήμιο για κάθε τρία εκατομμύρια μουσουλμάνους. Οι ΗΠΑ έχουν 5.758 πανεπιστήμια ενώ η Ινδία 8.407 πανεπιστήμια. Το 2004 το κινέζικο πανεπιστήμιο «Shangai Jaio Tong» έκανε μια λίστα με τα πιο σημαντικά πανεπιστήμια στον κόσμο (με βάση τις δημοσιεύσεις κλπ). Λοιπόν σε αυτή τη λίστα με 500 πανεπιστήμια δεν υπήρχε ούτε ένα πανεπιστήμιο από μουσουλμανική χώρα.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ (UNDP), ο αναλφαβητισμός στον χριστιανικό κόσμο ανέρχεται σε περίπου 10% του πληθυσμού ενώ 15 κράτη με κυριάρχο τον χριστιανικό πληθυσμό έχουν αναλφαβητισμό 0%. Απ’ την άλλη ένα μουσουλμανικό κράτος έχει αναλφαβητισμό που φτάνει το 60% (!!!) του πληθυσμού, ενώ δεν υπάρχει ούτε ένα κράτος που να έχει αναλφαβητισμό 0%. Περίπου το 98% των μη αναλφάβητων στον χριστιανικό κόσμο έχει βγάλει το δημοτικό ενώ στον ισλαμικό κόσμο το αντίστοιχο ποσοστό είναι μικρότερο από το 50%.
Τα κράτη με κυρίαρχο μουσουλμανικό πληθυσμό έχουν 230 επιστήμονες ανά εκατομμύριο κατοίκων. Οι ΗΠΑ έχουν 4.000 επιστήμονες ανά εκατομμύριο κατοίκων ενώ η Ιαπωνία έχει 5.000 επιστήμονες. Σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο το σύνολο των ερευνητών με πλήρες ωράριο εργασίας είναι περίπου 35.000 ενώ έχει μόνο 50 τεχνικούς ανά εκατομμύριο (στον χριστιανικό κόσμο υπάρχουν 1.000 τεχνικοί ανά εκατομμύριο). Επιπλέον, ο ισλαμικός κόσμος επενδύει περίπου το 0.2% του ΑΕΠ για έρευνα και ανάπτυξη ενώ στον χριστιανικό κόσμο το ανάλογο ποσοστό φτάνει το 5% του ΑΕΠ.
Συμπέρασμα: Ο ισλαμικός κόσμος έχει αποτύχει στην ικανότητα να παράγει γνώση.
Οι ημερήσιες εφημερίδες ανά 1.000 κατοίκους και ο αριθμός των βιβλίων που εκδίδονται ανά εκατομμύριο κατοίκους είναι δυο δείκτες με σημασία για την κατανομή της γνώσης σε μια κοινωνία. Στο Πακιστάν υπάρχουν 23 εφημερίδες για εκατομμύριο ενώ στη Σιγκαπούρη υπάρχουν 360. Στο Ηνωμένο Βασίλειο οι τίτλοι βιβλίων ανά εκατομμύριο κατοίκων είναι 2.000 ενώ στην Αίγυπτο 20.
Συμπέρασμα: Ο ισλαμικός κόσμος αποτυγχάνει στην εξάπλωση της γνώσης
Το ποσοστό εξαγωγής προϊόντων υψηλής τεχνολογίας επί του συνόλου των εξαγωγών για ένα κράτος είναι ένας ιδιαίτερα σημαντικός δείκτης.
Το ποσοστό αυτό για το Πακιστάν είναι 1%. Το ποσοστό για την Σαουδική Αραβία είναι 0,3%. Το Κουβέιτ, το Μαρόκο και η Αλγερία έχουν 0,3%. Στην Σιγκαπούρη το ίδιο ποσοστό είναι 58%.
Συμπέρασμα: Ο ισλαμικός κόσμος αποτυγχάνει στην εφαρμογή της γνώσης.
Γιατί είναι υπανάπτυκτοι οι μουσουλμάνοι; Γιατί δεν παράγουν γνώση, γιατί δεν διαδίδουν την γνώση και γιατί δεν την εφαρμόζουν.
Ολόκληρο το ΑΕΠ των 57 κρατών της Ισλαμικής Συνδιάσκεψης είναι κάτι λιγότερο από 2 δις δολάρια. Οι ΗΠΑ μόνον παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες γύρω στα 12 δις δολάρια, η Κίνα 8 δις, η Ιαπωνία 3,8 δις ενώ η Γερμανία 2,4 δις.
Η Σαουδική Αραβία που είναι πλούσια σε πετρέλαιο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κουβέιτ και το Κατάρ παράγουν προϊόντα (κυρίως πετρέλαιο) και υπηρεσίες αξίας 500 δις δολάρια, ενώ η Ισπανία μόνη της παράγει σε προϊόντα άνω του 1 τρις δολαρίων. Η Πολωνία 489 δις δολάρια ενώ η βουδιστική Ταϊλάνδη 545 δις δολάρια. Το ΑΕΠ των μουσουλμάνων σε σχέση με το παγκόσμιο ΑΕΠ είναι σε συνεχή πτώση.
Τι να πω άλλο;
πολύ ωραία και τεκμηριωμένα τα όσα μας ανέφερες αλλά καλό θα ήταν να εξετάσουμε αν τα συμπτώματα που διέγνωσες έχουν ως αιτία την ισλαμική θρησκεία, πράγμα που εγώ βέββαια πιστεύω. εξ άλλου η Σιγκαπούρη και η Ιαπωνία που υπέμνησες είναι κοινωνίες πολύ εκδυτικισμένες και συνεπώς δεν ανήκουν πλέον πολιτιστικά εξ ολοκήρου στον ασιατικό-ειδωλολατρικό κόσμο.
Δημοσίευση σχολίου