Θέλετε ο άνδρας να είναι:

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008

ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ



Προσωπικώς τυγχάνω υπέρμαχος των δημοψηφισμάτων όχι γιατί θεωρώ αλάνθαστη την «λαϊκή κρίση» ή το «λαϊκό αισθητήριο», αλλά γιατί προτιμώ ο λαός να εισπράττει τα επίχειρα των δικών του λαθών και όχι των λαθών του κάθε πολιτικάντη. Εξάλλου στην δημοκρατία επί των ανακυπτόντων ζητημάτων δεν εφαρμόζεται η ορθή λύση, αλλά η λύση που προκρίνει η πλειοψηφία. Άλλο αν η σύγχρονη ρητορική των δημοκολάκων ταυτίζει πολλές φορές το ποσοτικό κριτήριο της πλειοψηφίας (φύσει αντικειμενικό) με το ποιοτικό κριτήριο της ορθότητος (εξ ανάγκης υποκειμενικό). Αν λοιπόν πρόκειται να εφαρμοστεί μια λύση αμέσως ανακύπτει το ερώτημα: θα εφαρμόσουμε την ορθή λύση ή την λύση που υιοθετείται από την πλειοψηφία; Στην δημοκρατία απαντούμε με μια σύμβαση: ότι ορθό είναι αυτό που θέλει η πλειοψηφία. Ή, ακόμη ακριβέστερα, ότι ακολουθούμε την λύση που θεωρείται ορθή από την πλειοψηφία.

Συνεπώς επικροτώ την πρόταση του κ. Αλαβάνου περί διεξαγωγής δημοψηφίσματος για το ασφαλιστικό. Το ζήτημα είναι γιατί ο κ. Αλαβάνος γλείφει τώρα εκεί που κάποτε αυτός και το κόμμα του κατουρούσε. Και το κάποτε είναι τόσο μακρινό (όταν προ οκαετίας 3.000.000 πολίτες αξίωναν την διεξαγωγή δημοψηφίσματος) όσο και κοντινό (όταν προ λίγων μόνο ημερών ο κ. Καρατζαφέρης ζητούσε δημοψήφισμα για το Σκοπιανό).

Διερωτάται κανείς αν η Αριστερά θεωρεί το δημοψήφισμα δημοκρατικό μόνο όταν το ζητά η ίδια. Μήπως όμως αυτό ακυρώνει τελικά και την αξιοπιστία της;

3 σχόλια:

politis-gr είπε...

Συμφωνώ απόλυτα και εγώ.
Δυστυχώς φίλε μου αυτός είναι ο λαϊκισμός.

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Μνησιβιάδη
Ασφαλώς και συμφωνώ με τα γραφόμενά σας.
Ορμώμενοι και οι δύο από την ίδια βάση καταλήγουμε σε διαφορετική θέση.
Ο στόχος ο δικός μου και το ΟΧΙ δεν είναι τόσο απέναντι στην ιδέα του δημοψηφίσματος όσο στο παρελθόν αλλά και στις σκοπιμότητες όσων το προτείνουν και το υποστηρίζουν και φυσικά δεν μιλάω για τον απλό πολίτη που θα υπογράψει.
Δυστυχώς οι προτάσεις περί δημοψηφισμάτων γίνονται τις περισσότερες φορές από ανθρώπους ή φορείς, που σαν στόχους έχουν άλλα προσωπικά, μικροκομματικά οφέλη και καθαρά ιδιοτελείς σκοπούς.
Το δημοψήφισμα δυστυχώς σαν ένδειξη της λαϊκής βούλησης χρησιμοποιείται από αυτούς, που δυστυχώς δεν μας έχουν δώσει σημεία καθαρής εναλλακτικής πρότασης για να ανεβάσουν τα ποσοστά τους στο εκλογικό χρηματιστήριο.
Γι’αυτό λέω ΟΧΙ με ότι αυτό σημαίνει. Είμαι όμως υποχρεωμένος να το θέσω εδώ.

Ανώνυμος είπε...

Φίλτατε,
η τοποθέτησή μου περιστρέφεται γύρω από δύο άξονες:

πως είμαι in abstracto υπέρ των δημοψηφισμάτων (1η παράγραφος)

και πως αμφισβητώ τα κίνητρα και την συνέπεια των προτεινόντων (2η και 3η παράγραφος)
ως προς το σκεπτικό μας συμφωνούμε.
απλώς εμένα τα άδηλα κίνητρα των αιτούντων το δημοψήφισμα δεν με εμποδίζουν να το υποστηρίζω.